هفته پایانی نمایشگاه رویارویی۲ با آثار هومن خسروی و با عنوان “دره همان گشادگی میان کوه‌هاست، به‌خصوص در آن‌جایی که رود روان می‌گردد.” و کیوریتوری رهام شیراز برگزار شد.
هنرمند در بیانیه نمایشگاه اشاره به مالیخولیایی می‌کند که از گسست ایجاد می‌شود و زندگی افراد را به دو نیمه قبل و بعد تقسیم می‌کند؛ زنانی که دوران جوانی خود را در قبل و بعد انقلاب در تب‌و‌تاب آن دوران سپری کرده‌اند.
خسروی با انتخاب عکسی از آرشیو افراد و پژوهش و بررسی آن دست به ثبت عکسی جدید با وام‌گرفتن از فضای همان عکس – بعد از گذشت گاها بیش از ۴۰ سال – زده و با نمایش این دو عکس کنار هم شما را وادار به بررسی و تطابق شرایط موجود و گذشته می‌کند. شما از فرم بدنی افراد – آنجا که چشمان جنگجو، نافذ اما کم نور شده اند – دنبال یک قصه برای خودتان می‌گردید.
تروما و سرگشتگی سوژه‌های هنرمند در میان دو تصویر به وسعت دره‌ای است میان دو تاریخ و دو دوران، با هزاران امید و آرزوی بر بادرفته!
