محمدجواد پورولی
کارشناسی نقاشی، دانشگاه هنر تهران
سال ورود: ۱۳۹۸
عنوان مجموعه: سلف پرتره
گردآوری: گلآذین فیروزی
شروع ایدهی مجموعهی سلفپرتره با مشاهدهی آثار ادوارد مونک شکل گرفت. مونک از دسته نقاشانی بود که مانند رامبرانت، گوستاو کوربه و اگون شیله، تعداد زیادی سلفپرتره از خود به جا گذاشته است. همزمان با مطالعهی خودنگارههای این نقاشان، با مفهوم اتوبیوگرافی تصویری آشنا شدم که این آشنایی جرقهای در من ایجاد کرد تا حالتهای مختلف خود را با استفاده از خط، سطح، رنگ و فرم بازنمایی کنم.
هر سلفپرتره برای من معنای متفاوتی دارد و هدف خاصی را دنبال میکند. گاهی این هدف صرفاً مطالعه و تمرین بوده، گاهی برای تفریح و لذت بردن از فرایند خلق اثر و لحظهای خاص. در مواقعی هم برای نزدیک شدن به حالاتی از درون خودم، درک و روبرویی بهتر با احساساتم.
استفاده از ابزارهایی که هر کدام ویژگیهای خاص خود را دارند، مانند مدادشمعی، این اجازه را به من میداد که بهتر و سادهتر ببینم و طراحی کنم. از بین رفتن مرز رئالیستی بودن کارها باعث سیالتر شدن روند دفرمه شدن در اثر شد؛ مانند زمانی که بدون ترس و دلهره در کودکی نقاشی میکردم.
در نهایت، کشیدن سلفپرتره برای من فرصتی بود تا بدون احساس مسئولیت نسبت به مدل، فرایند تولید اثر هنری را طی کنم. این رهایی باعث پیدا شدن حالتها و شمایل متفاوت و جدیدی در آینه برای من شد. یک سفر درونی برای شناخت بهتر خود و بررسی ابعاد جدید از احساسات، افکار و ناخودآگاه شخصیت من.